Waarom stellen we uit?

Met een schuin oog kijkt ze me aan en vertelt dat ze die potentiële klanten nog steeds niet heeft gebeld. Ze is zich er de laatste tijd steeds vaker van bewust en gek genoeg begint ze het nu een kwalijke zaak te vinden. Ze kijkt me aan en zegt: “Van uitstel komt eigenlijk altijd afstel.” Terwijl ze opbiecht dat het niet de schoonheidsprijs verdient, vraagt ze me: “Maar als ik dit weet en zo kwalijk vindt, waarom blijf ik het dan tóch doen?”

Als we er verder op ingaan wordt het nog minder rooskleurig. Ze verzint namelijk ook allerlei smoesjes om er onderuit te komen. Niet alleen tegenover zichzelf, maar ook tegenover anderen. Ze begint inmiddels ook te merken dat het haar bedrijf geen goed doet. Als ze zo doorgaat, dan heeft ze straks écht een groot probleem.

Negatieve emoties

Omdat ineffectief gedrag meestal een emotionele oorzaak heeft, stel ik voor een visualisatie te doen. Van tevoren leg ik uit hoe het werkt en dat zij degene is die het tempo bepaalt. We treffen onze voorbereidingen en ik help haar op weg.

Voor haar geestesoog loopt ze een trap af en komt in een donkere ruimte. “Het is niet eng of zo,” zegt ze, “eigenlijk wel fijn.” Ze ziet zichzelf als een klein meisje van ongeveer twaalf jaar, onderaan de trap staan met slechts een klein streepje licht dat door een deur naar binnen komt. Zelfs dat licht is nog teveel. Ze wil het liefst in het donker, in een hoekje gaan zitten.

Als ze daar eenmaal zit, voelt ze pas hoe bang ze is. Ze is bang voor de trap, voor het licht, voor de deur en alles daarachter. “Hoe komt dat,” vraag ik haar? “Omdat daar mensen zijn die me niet aardig vinden en die mijn – door mijn moeder zelfgemaakte – kleding stom vinden.” Ze hoort er niet bij. Het liefst blijft ze er voor altijd zitten. Lekker rustig.

Daaropvolgend vraag ik haar haar Volwassen Zelf erbij te halen. Kijkend naar het Kleine meisje schiet ze vol. Ze ziet de angst in haar ogen en voelt haar onmacht. Ze begrijpt haar wel, zij vindt het ook spannend. Met mijn begeleiding brengen we er wat ontspanning in en ook het kleine meisje, wat eerst geen contact wilde, lijkt zich iets te ontspannen. Dat voelt goed zo samen, minder eenzaam.

Omdat we alle tijd en ruimte creëren, wordt het Kleine meisje nieuwsgierig naar de deur en het licht. “Wat is daar precies,” vraagt ze? Haar Volwassen Zelf kijkt haar verschrikt aan. Zij hoeft niet zo nodig en blijft liever zitten. Waarop ik zeg: “Oké, zeg dat maar tegen dat Kleine meisje.” Nee, dat doet ze niet, dat vindt ze zielig. De nieuwsgierigheid wint het van de angst, en het Kleine meisje geeft aan dat ze richting de deur wil. Dan twijfelt haar Volwassen Zelf en zegt dat ze het stom vindt. Ik: “Zeg dat haar maar…..” Zij: “Nee, dat is lullig!”

Aan mij de taak om uit te vinden of hierin een stap gemaakt kan worden. Met het benoemen van haar rol als Volwassen Zelf doe ik beiden een voorstel. Die Kleine wil wel en ook haar Volwassen Zelf zet uiteindelijk schoorvoetend een stap in de goede richting. Het blijkt een grote stap. Zo zitten ze samen onderaan de trap, in het streepje licht van de deur te spelen met een thee serviesje. Het is eigenlijk best gezellig zo samen. Waarop ik besluit dat het voor nu goed is en rond deze sessie af. Deze eerste stap uit angst en onzekerheid richting uitdaging is gezet.

Ingesleten patronen

Als we even later haar ervaringen uitgebreid bespreken is ze emotioneel, verbaast en ook opgelucht. Opgelucht omdat ze voelde dat er iets was, maar er eerder niet bij kon. Verbaast omdat ze niet wist dat ze zo bang is en voor zoveel. Emotioneel omdat ze nu pas haar eigen gedrag herkent. Bluffend vertelt ze iedereen dat zij niemand nodig heeft en het wel alleen kan. Een patroon wat haar veel heeft opgeleverd om te komen waar ze nu is. Maar wat zich uiteindelijk ook tegen haar keert, omdat het niet past bij wie zij écht is. Dit besef en de verandering in de energie die wij samen hebben bewerkstelligd, zorgt er na vandaag voor dat zij makkelijker voor uitdagingen kiest.

Voor jou

Waarom we uitstellen? Omdat het werk dat we eigenlijk zouden moeten doen, negatieve gevoelens oproept. Als er dan leukere of makkelijkere werkzaamheden of verleidingen voor de hand liggen, kiezen we voor het fijne gevoel op de korte termijn. Ook al weet je dat daarmee de werkzaamheden niet verdwijnen, we kiezen liever voor de directe beloning. Uitstellen lijkt wat dat betreft ook op ander probleemgedrag, zoals roken of teveel eten.

Gedrag zegt iets over wat je doet, maar niets over wie je bent.

Het vervelende van uitstellen is dat het op langere termijn alleen maar meer stress, schuldgevoel, schaamte en verminderde prestaties oplevert.

Tijd werkt dus altijd in je nadeel. Dat geldt niet alleen voor uitstellen, maar voor elk inefficiënt gedrag. De oorzaak ligt in negatieve gevoelens en het daaruit voortvloeiende gedrag. Hoe langer je wacht, hoe sterker patronen kunnen inslijten.

Het overgrote deel van ons gedrag is aangeleerd. Het zal je niet verbazen dat oplossingen over het algemeen niet aan de oppervlakte liggen. Als dat zo was, dan had je het wel anders gedaan toch?!

Wil je weten wat jouw motivatie is voor uitstelgedrag? Word je bewust van je gevoelens en emoties door te reflecteren.

Reflecteren, zo doe je dat:

• Ga op een stoel zitten met je ogen gesloten of kijk naar een punt voor je op de grond.
• Denk aan de taak die je steeds uitstelt.
• Maak het zo levendig mogelijk; zie waar je je op dat moment bevindt, welk deel van de taak is lastig?
• Wat voel je in je lijf?
• Welk gevoel of welke emotie voel je als je er aan denkt?
• Waar komt dit gevoel vandaan?
• Als je dit hebt kunnen benoemen, wat is er dan nodig om anders te beslissen?

Als geen ander weet ik waar je in je ondernemerschap tegenaan loopt. Uitstellen was één van de dingen die ik deed en wat mij uiteindelijk de das om deed. Niet alleen raakte ik het vertrouwen in mezelf kwijt, ook mijn gezondheid zette ik op het spel. Zelf moest ik ook situaties onder ogen komen en werkte aan issues om mijn ingesleten patronen te veranderen. Wil je weten wat ik daarbij tegenkwam? Je leest er alles over in mijn ebook.

In je ondernemerschap is het niet je product of dienst dat het succes van jouw bedrijf bepaalt, JIJ bepaalt het succes van je bedrijf. Wil je meer succes? Zorg dat je jezelf goed kent en wees de verandering die je in je bedrijf wilt zien.

Wil je dat ik je erbij help?

Vul hier je gegevens in en ik neem contact met je op voor een kosteloos kennismakingsgesprek. Meer informatie over de mogelijkheden vind je hier.

Heb je een vraag over dit blog of wil je reageren? Stuur me een mail, ik antwoord graag.

Tot dan!

Astrid

(Note: Ter inspiratie, vormgeving en behoud van essentie en leesbaarheid van mijn blogs, verwerk ik ervaringen van mezelf en/of die van klanten die daarvoor hun toestemming hebben gegeven.)